donderdag 10 december 2009

"in de kijker" Thomas-webpagina

Ik heb een paar impulsen op de Thomas-webpagina gelezen. De lessen zijn helemaal af. Het hele leerplan is erin verwerkt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet alles gelezen heb. Ik zoek graag zelf mijn lessen uit. De impulsen zijn natuurlijk geweldig om als extra naast je te hebben, maar op dit moment geniet ik nog van mijn "onervarendheid". Ik denk dat het me een beetje benauwd om zo alles voorgeschoteld te krijgen. Het is helemaal af. En dit vind ik wat saai. Waarschijnlijk denk ik daar over 2 jaar anders over.


Als mijn planning een beetje klopt, dan zou dit het laatste bericht moeten zijn op mijn log-boek omtrent godsdienst.
Ik vind het jammer, want ik kon me goed verwoorden in mijn verhalen. Natuurlijk kan ik er nog van alles inzetten maar dat zal op een later tijdstip moeten gebeuren daar er nog teveel theoretische vakken op me wachten.
Daar ik al 7 jaar les geef, en alleen praktijk ervaring heb, schrik ik een beetje bij het theoretische gedeelte. Waarom doe ik het zo? Welk leerplan hoort bij mijn opdracht? ....Help!
Ik zie er soms tegenop, maar ik heb Lucienne en Ed beloofd dat ik deze opleiding af zou maken. En dat ga ik ook doen.
Van alle vakken die ik tot nu toe gehad heb, heeft Godsdienst het meeste bij me los gemaakt. Ik kijk erg graag terug naar de lessen, de reacties, mijn logboek, Leentje die me trots vertelde dat een gedeelte ervan werd voorgelezen in haar les. Wat voelde ik me trots op dat moment. De terug reizen in de auto, waar soms een traantje viel...
Hier thuis en om me heen ben ik de sterke dappere mama die de hele wereld aan kan, maar tijdens de godsdienst momenten durfde ik eindelijk mijn ware "ik" bloot te stellen. De ware "ik" die net als de maan niet perfect hoeft te zijn...

Ik ben blij dit vak op dit moment van mijn leven te hebben toegelaten, ik weet niet hoelang mijn buitenkant het volgehouden zou hebben... Zoals Koen Wouters in zijn lied zingt:" het zit van binnen...." Ik kan de dood van mijn zus en schoonbroer nog steeds niet loslaten maar verbitterd ben ik niet meer.
Bruno bedankt en ik wens je alvast namens mezelf en mijn hele familie hele fijne Feestdagen toe.
Elise




Geen opmerkingen:

Een reactie posten