Ik vond het weer fijn om de lessen godsdienst bij te wonen.
Ik weet nog dat ik vorig jaar nogal sceptisch was tegenover deze lessen. Maar achteraf hebben deze lessen me het meest veranderd.
Ik ben veranderd in mijn denken, mijn doen en laten. Ik geniet veel meer van mijn vrije tijd, en weet zeker dat ik na deze opleiding er nog meer van ga genieten.
Ik vind het heerlijk om aan mijn kinderen te vragen waarin zij geloven? wat zij willen ontdekken? wat zij hopen?....
Iedere avond doen we een klein gebed, en ik moet echt terug naar boven, zou ik even aan iets anders hebben gedacht.
Ik begin nu ook met een gebed voordat ik mijn nederlandse lessen geef op de katholieke Franstalige scholen.
Bij het 5e en 6e leerjaar gaan we samen staan en zeggen: "In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Ik dank U voor de aarde, ik draag ze in mijn hart. Ik zeg dank aan God, voor alles wat Hij gaf. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen."
Die saamhorigheid is heerlijk om de les mee te beginnen. Ik moet wel soms lachen om de verkeerde klemtoon, bij Vadèr, en Eilige Geest...maar ze doen hun best.
Bij de jongere kinderen zingen we het liedje:" Begin de dag met een dansje, begin de dag met een lach. Want wie vrolijk is in de morgen, die lacht de hele dag, ja, die lacht de hele dag."
Ik kreeg nog een mooi compliment van de directrice.
Ik probeer ook in te spelen op de godsdienst lessen van de juffrouw. Welke verhalen hebben ze gehoord uit de kinderbijbel? Ik kopieer dan hetzelfde verhaal uit mijn kinderbijbel en we gaan deze samen vertalen. Daar ze al het verhaal hebben gehoord, vertellen ze mij vaak het verhaal. Zo leer ik weer nieuwe verhalen bij.
Ik vind het nog steeds heel fijn om viool en dwarsfluit te spelen tijdens de kerst- en paasmis in de kerk in Weert. Het maakt die dagen zo bijzonder.
Ook een kaarsje branden in het kapelletje hier in Kanne, of in de Onze Lieve Vrouwe basiliek in Maastricht blijft voor mij, en voor de kinderen een magisch moment.
Elise